ก่อนหน้านี้เราเป็นคนที่เชื่อมาตลอดว่า
"ใครทำอะไรก็ได้อย่างนั้น" จึงพยายามที่จะทำอะไรดีๆ ให้คนอื่น เพราะเราก็อยากได้อะไรดีๆเหมือนกัน พอให้หรือทำอะไรที่เราคิดว่ามันดีกับใครไป เราก็หวังว่าเราจะได้สิ่งนั้นกลับคืน
พอมาวันหนึ่ง เราทำดีให้ใครคนหนึ่งไป แต่เขากลับทำไม่ดีกลับคืนมาให้เรา เราก็เสียใจ แต่ก็ยังไม่เลิกความพยายาม ยังคงทำดีให้เขาต่อ โดยเชื่อว่า สักวันหนึ่งเราคงจะได้อะไรดีๆกลับมาบ้าง แต่เขาก็ยังทำกับเราแบบเดิมอยู่หลายครั้ง แล้วเราก็เสียใจมันทุกครั้ง จนครั้งสุดท้ายที่เรามาคิดได้ว่า มันคงไม่ใช่แล้ว ที่ "การทำดีแล้วจะได้ดี" หรือ "ทำอะไรก็ได้อย่างนั้น" เพราะถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ เราคงจะได้อะไรดีๆกลับมาจากเขาบ้าง
ถ้าจะให้ไปโทษคนที่เขาไม่ทำดีกลับมาให้เรา มันก็คงจะไม่ใช่ เพราะบางครั้ง เราตั้งใจทำให้เขาเองโดยที่เขาไม่ได้ขอให้เราทำดีกับเขาเลยด้วยซ้ำ คนเราเกิดมาจากคนละถิ่นฐาน คนละครอบครัว แน่นอนว่าความคิดและทัศนคติอาจจะไม่ตรงกันไปทั้งหมด เขามีสิทธิ์ที่จะทำอย่างไรกับเราก็ได้ นั่นเป็นสิทธิ์ของเขา
เราเลยกลับมาคิดทบทวนใหม่กับสิ่งที่เราเชื่อ แล้วเราก็มาคิดได้ว่า "ทำดีแล้วจะได้ดี" มันคือการสร้างความหวัง มันคือความคาดหวังของตัวเราเอง ที่เราหวังว่าเราจะได้รับในสิ่งที่เราให้ พอเราไม่ได้ ในสิ่งที่หวัง เราก็ผิดหวัง และเสียใจ
กลับกลายเป็นว่าตอนนี้เรามองว่า "ทำดีแล้วได้ดี" มันเป็นเหมือนธุรกิจของความรู้สึก เราลงทุนด้วยสิ่งดีที่เราให้ หรือทำให้ และการลงทุนมักจะหวังผลกำไร ซึ่งหากเราไม่ได้กำไรนั้นๆหรือขาดทุนมันก็ทำให้เรารู้สึกแย่ เราคิดว่าการทำอะไรดีๆ ให้อะไรดีๆ มันไม่ควรเป็นแบบนี้ การทำดีไม่ควรทำให้เรามีความรู้สึกทุกข์ การทำดีแบบหวังจะได้อะไรดีๆคืนมันเหมือนกับเราเอาความสุขในการให้ หรืออาจจะเป็นความหวังไปฝากไว้กับคนๆหนึ่ง ที่เราไม่อาจรู้เลยว่าเขาจะเอามันไปขว้างทิ้งลงถังขยะเมื่อไหร่
เปลี่ยนจุดมุ่งหมาย จากที่หวังจะได้อะไรกลับมาจากใคร
ให้เป็น... เราได้อะไรจากตัวเราเอง
ถ้าเรามุ่งไปที่ความรู้สึกจากการทำดี หรือการให้อะไรดีๆ มันจะดีกว่านั้นไหม ? เรามีความสุขที่เราได้ทำ หรือได้ให้อะไรดีๆกับใคร โดยที่เราไม่ต้องไปคาดหวังว่าเขาจะให้อะไรเรากลับมา ถ้าเราซึมซับความรู้สึกที่มันสุขจากการให้ คงจะดีกว่ารอให้เขาทำดีตอบกลับมา ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่
เรารู้สึกว่า ถ้าเขาทำไม่ดีตอบกลับมา แล้วเราทำไม่ดีกลับไปหาเขาอีก เราเชื่อว่าเราก็คงรู้สึกไม่ดีเหมือนกันที่ทำแบบนั้น แล้วถ้าเราทำแล้วรู้สึกไม่ดี เราจะทำไปทำไม.. สิ่งหนึ่งที่ยังเหมือนเดิมในประโยคที่ว่า "ทำอะไรก็ได้อย่างนั้น" คือ เราทำดีอะไรกับใครก็แล้วแต่ เราก็ได้ความรู้สึกดีๆที่เราซึบซับ หรือรู้สึกได้จากการกระทำของเราเอง หากใครจะทำอะไรไม่ดีตอบกลับมา นั่นก็คงเป็นเรื่องของเขาเอง